دسته بندی موضوعات
ورود
عضویت سریع
آمار بازدید
آگاهی نامه
لطفا صبر کنید ...
آخرین پست ها
پست های دارای بیشترین بازدید
پست های شانسی
آرشیو
زبان های سطح بالا به دو دسته کامپایلری و مفسری تقسیم می شوند .
حال در این مطلب میخواهیم بفهمیم چه تفاوتی میان این زبان ها می باشد که این نام ها را برای آنها بر گزیده اند .
پس به ادامه مطلب بروید .
زبان های مفسری :
زبان های مفسری به زبان هایی گفته می شود که کدهای آنها توسط برنامه مفسر خط به خط و از بالا به پایین خوانده شده و هر خط اجر می شود .
این نوع زبان ها عموما دارای سرعت نسبتا پایین هستند و دسترسی چندانی به لایه هایی سخت افزاری ندارند ، این نوع زبان ها را زبان های اسکریپت نویسی نیز می گویند ، پایتون از این دسته زبان هاست .
البته پایتون با استفاده از روشی بنام Byte Compiled توانسته است نسبت به سایر زبان های اسکریپت نویسی سرعت مزاعف تری داشته باشد .
از مزیت های زبان های مفسری ساده بودن کد نویسی آنهاست که باعث می شود کاربران زیادی جذب آنها شوند . همچنین تقریبا همه زبان های مفسری چند سکویی نیز هستند . از معروفترین زبان های مفسری می توان به Python , Perl, PHP, Ruby و ... اشاره نمود . دیاگرام زیر نحوه اجرا شدن کد های یک زبان مفسری را نشان می دهد :
زبان های کامپایلری :
زبان های کامپایلری که در صدر آنها زبان های خانواده C مانند C, C++, C#, Objective C قرار دارند برعکس زبان های مفسری عمل می کنند ، یعنی طی عملیاتی کد های این زبان ها به نرم افزاری بنام کامپایلر ارسال می شود و کامپایلر کد های را به زبان ماشین یعنی زبان Assembly ترجمه می کند و سپس کد ها توسط اجرا کننده یعنی CPU اجرا می شوند .
از مزیت های این زبان ها میتوان به سرعت فوق العاده بالای آنها ، امکانات بسیار زیاد برنامه نویسی ، دسترسی به پایین ترین لایه های سخت افزاری و نرم افزاری و ... اشاره نمود .
از معایب آنها میتوان به سخت بودن کدنویسی با این زبان ها اشاره کرد ، برای مثال ممکن است برای ساختن یک برنامه با زبانی مانند C باید به طور کامل با سخت افزار و پروتکل های شبکه و نرم افزاری آشنا باشید .
برای همین ممکن است برای اینکه در این زبان ها حرفه ای شوید چندین سال زمان لازم باشد .
در دریاگرام زیر نحوه کارکرد زبان های کامپایلری را می بینید :
